Algorytm Floyda-Warshalla – algorytm służący do wyznaczania najkrótszych ścieżek pomiędzy każdą parą wierzchołków w grafie. Jest to algorytm oparty na programowaniu dynamicznym. Algorytm ma złożoność czasową O(n3) i złożoność pamięciową O(n2), gdzie n jest liczbą wierzchołków.
Algorytm dopuszcza krawędzie o ujemnych wagach, o ile nie tworzą ujemnych cykli. Algorytm może być również wykorzystywany do wyszukiwania ujemnych cykli w grafie.
Tworzymy dwie macierze o wymiarach n na n. W pierwszej macierzy będziemy przechowywać odległości między punktami, w drugiej identyfikatory przedostatnich punktów na ścieżce łączącej punkty. Bardziej formalnie, wartość di,j oznacza odległość z punktu i do punktu j, a wartość pi,j oznacza punkt poprzedzający punkt j na ścieżce z punktu i do punktu j.
Na początku inicjujemy wartości w macierzach. Jeśli istnieje krawędź prowadząca z punktu i do punktu j, to wartości di,j przypisujemy długość tej krawędzi, a wartość pi,j ustawiamy na i. W przeciwnym razie wartości di,j przypisujemy nieskończoność, a wartość pi,j traktujemy jako niezdefiniowaną. Długości ścieżek prowadzących do tego samego punktu, z którego wychodzą, ustawiamy na 0.
Następnie wykonujemy zasadniczą część algorytmu:
Po wykonaniu algorytmu macierze zawierają optymalne rozwiązania. Ścieżkę między dwoma dowolnymi punktami można odczytać wykorzystując wartości znajdujące się w macierzy p. Jeśli po wykonaniu algorytmu wartość di,j nadal wynosi nieskończoność, to oznacza, że nie istnieje żadna ścieżka prowadząca z punktu i do punktu j.
Jeśli po wykonaniu algorytmu na głównej przekątnej macierzy odległości znajduje się wartość mniejsza od zera, to graf zawiera ujemny cykl.
Algorytm zawiera trzy zagnieżdżone pętle, w każdej z nich przeglądane są wszystkie wierzchołki. Złożoność czasowa algorytmu wynosi zatem O(n3) (n jest liczbą wierzchołków). Dane są przechowywane w dwóch macierzach o wymiarach n na n. Złożoność pamięciowa algorytmu wynosi zatem O(n2).
Dodano: 9 sierpnia 2017 13:51, ostatnia edycja: 10 sierpnia 2017 15:02.
Symulowane wyżarzanie – jedna z technik projektowania algorytmów heurystycznych (metaheurystyka). Cechą charakterystyczną tej metody jest występowanie parametru sterującego zwanego temperaturą, który maleje w trakcie wykonywania algorytmu. Im wyższą wartość ma ten parametr, tym bardziej chaotyczne mogą być zmiany. Podejście to jest inspirowane zjawiskami obserwowanymi w metalurgii – im większa temperatura metalu, tym bardziej jest on plastyczny.
Jest to metoda iteracyjna: najpierw losowane jest pewne rozwiązanie, a następnie jest ono w kolejnych krokach modyfikowane. Jeśli w danym kroku uzyskamy rozwiązanie lepsze, wybieramy je zawsze. Istotną cechą symulowanego wyżarzania jest jednak to, że z pewnym prawdopodobieństwem może być również zaakceptowane rozwiązanie gorsze (ma to na celu umożliwienie wyjście z maksimum lokalnego).
Prawdopodobieństwo przyjęcia gorszego rozwiązania wyrażone jest wzorem e(f(X)−f(X'))/T (rozkład Boltzmanna), gdzie X jest poprzednim rozwiązaniem, X' nowym rozwiązaniem, a f funkcją oceny jakości – im wyższa wartość f(X), tym lepsze rozwiązanie. Ze wzoru można zauważyć, że prawdopodobieństwo przyjęcia gorszego rozwiązania spada wraz ze spadkiem temperatury i wzrostem różnicy jakości obu rozwiązań.
Wyznaczanie maksymalnego przepływu – problem obliczeniowy polegający na wyznaczeniu maksymalnego przepływu w sieci przepływowej.
Sieć przepływowa jest skierowanym grafem prostym. Każdy łuk (krawędź skierowana w grafie) ma swoją nieujemną wagę, która oznacza maksymalny dopuszczalny przepływ w tym łuku. Na potrzeby tego artykułu nazwijmy rzeczy przepływające przez sieć danymi. Jeden z wierzchołków sieci jest źródłem, z którego wypływają przesyłane dane. Inny z wierzchołków to ujście, do którego te dane wpływają. Zakłada się ponadto, że dla każdego z pozostałych wierzchołków istnieje ścieżka ze źródła do ujścia przechodząca przez ten wierzchołek.
Przepływem w sieci nazywamy przyporządkowanie każdemu łukowi pewnej wartości, która oznacza liczbę danych aktualnie przesyłanych przez ten łuk. Wartości te muszą spełniać następujące warunki:
Omawiany problem polega na dobraniu takiego przepływu, aby liczba danych wypływających ze źródła (i zarazem wpływających do ujścia) była jak największa.
Algorytm Floyda-Warshalla – algorytm służący do wyznaczania najkrótszych ścieżek pomiędzy każdą parą wierzchołków w grafie. Jest to algorytm oparty na programowaniu dynamicznym. Algorytm ma złożoność czasową O(n3) i złożoność pamięciową O(n2), gdzie n jest liczbą wierzchołków.
Algorytm dopuszcza krawędzie o ujemnych wagach, o ile nie tworzą ujemnych cykli. Algorytm może być również wykorzystywany do wyszukiwania ujemnych cykli w grafie.